www.galvorbak.fora.pl

Emeryt

W Oceanach żyją gigantyczne (serio - naprawdę wielkie!) ssaki a'la wieloryby. Są bardzo głupie, ale posłuszne. I bardzo ciekawskie - dlatego np. Nautilusowi towarzyszą ich setki. Po prostu widząc coś nowego podążają za tym - przez to da się je w jakimś stopniu kontrolować.

Gdy są stare, płyną ku konkretnemu miejscu - wypływają na ląd, by tam umrzeć (pamiętacie Cmentarzysko Słoni z Króla Lwa?). Plaża z milionami wystających z piachu kości, sięgających nieba.

Zatoka (jakaśtam - szukam nazwy) to miejsce uważane za przeklęte - mało kto się tam zapuszcza, najwyżej ekipy badawcze. Pobyt tam skutkuje chorobą podobną do grypy żołądkowej, ale dużo intensywniejszą i groźniejszą. Najprawdopodobniej z powodu gazów uwalnianych przez rozkładające się ciała.

Jednocześnie zatoka to miejsce poczęcia młodych wielorybów - samice wyczekują tam starców, by doszło do zapłodnienia. Samice oddychają powietrzem i nie są w stanie zejść w wodę. Ergo - tylko samce pływają w oceanach. Samice są dużo mniejsze, oblepiają samca gdy ten umiera i w ten sposób niejako spółkują.

Ludzkość wie o istnieniu wielorybów i o Zatoce, ale nie wie, że proces rozrodczy tak przebiega.

Potencjał: opowieść o badaczu/grupie, który poznaje ww. zachowania wielorybów. Może on/oni być jakoś powiązany z Nautilusem, np. obserwuje towarzyszące im wieloryby i zauważa, że niektóre (rzadko) odpuszczają. Postanawia udać się za jednym z nich.

[/list]